Czasownik z końcówkę -ed może tworzyć m.in. II lub III formę czasownika regularnego.
Oto uproszczone zasady dodawania tej końcówki.
Zasada 1 – najczęściej dodajemy końcówkę -ed, chyba, że zastosowanie ma Zasada 2, Zasada 3 lub Zasada 4.
przykłady:
want –> wanted
touch –> touched
Zasada 2 – jeśli czasownik kończy się na literę „e” – dodajemy tylko „d”.
przykłady:
close –> closed
like –> liked
Zasada 3 – jeśli czasownik kończy się na spółgłoskę i „y” – to „y” zmieniamy na „i” i dodajemy „ed”.
przykłady:
cry –> cried
try –> tried
worry –> worried
Zasada 4 – jeżeli czasownik kończy się na „zlepek” literowy: spółgłoska – samogłoska – spółgłoska to dodając „ed” podwajamy ostatnią spółgłoskę, przykłady:
przykłady:
stop –> stopped
plan –> planned
Lista angielskich samogłosek: a,e,i,o,u
Należy pamiętać o tym, że czasowników nieregularnych jest mniej, ale są one bardzo często używane.
3 komentarze do “Zasady dodawania końcówki – ed”